Na wstępie. Czyli jak się z tym oswoić.

Witajcie.
Jestem mamą jak większość z Was. Różnimy się miejscem urodzenia, statusem społecznym i liczbą dzieci ale nadal jesteśmy matkami. Matkami które po pierwszej, deugiej czy kolejnej cesarce nadal chcą nimi ponownie zostać ale został u nNas odkryty problem. Problem? Czy to nie jest zbyt spłaszczone ??? Opowiem Wam moją historie a wierze że wiele z WAs ma bardzo podobną do mojej i będzie potrafiła mnie zrozumieć. Moja córka w tym toku będzie kończyła 7 lat pójdzie do szkoły a ja poczułam że jest ten odpowiedni moment na to żeby mieć drugie dziecko. O bólu po poprzednim porodzie zapomniałam w sumie mnie poród wcale nie bolał. Wręcz okazał się zaskoczeniem . Trafiłam na porodówkę skurcze dochodziły do 90 na ktg i więcej a ja leżałam zrelaksowana i wsłuvhiwałam się w bicie serduszka dziecka.  Wszyscy wpatrywali się we mnie z niedowierzeniema ja w sumie to nie wiedzialam dlaczego. Teraz już wiem przecież inne dziewczyny zwijamy się z bólu przy 30 a mnie nic nie bolało. Super tak myślałam. Trafiłam do szpitala bo mdlałam i miałam duszności oraz nacisk w klatce piersiowej. Traktowano mnie różnie zależnie od humoru lekarza i jaki to był lekarz. Jeden twierdził że to nie możliwe że jestem histeryczką a a inny dię moim przypadkiem zainteresował w końcu trzeba było coś z tym zrobić. Po badaniach i tygodniu leżenia w szpialu,zaproszono mnie do gabinetu i oświadczono że jutro od rana powinnambyć naczczo dostanę leki na skurcze a o godzinie 11 jadę na cesarkę. Kochani jaka ja byłam szczęśliwa moja wymarzona cesarka, zero porodu ktorym byłam wtedy przestraszona jak mało kto. MOJA WYMARZONA CESARKA. Większość z Was też tak myśli jak ja myślałam co??? Przyznajcie się same przed sobą. W tych czas jest 3 razy więcej cesarek planowanych niż było z 10 lat temu. Wydaje nam się że ten przerażający poród unikamy na naszą korzyść, później dochodzimy do siebie i już jest wszystko ok.
A wiec ja tez tak myślałam i wszystko było ok. Po cesarce doszłam szybko do siebie chodziłam do ginekologów i co wszystko było w jak największym porządku aż do zeszłego roku.

Duży przypadek sprawił że zmieniłam ginekologa. Trafiłam do przemiłej pani doktor w Poznaniu. Zgłosiłam moje długie miesiączki i częste zapalenia pęcherza i zakarzenia i wiecie co ona tego niezbagatelizowała. Wcześniej zgłaszałam to wielu lekarzą nie tylko ginekologą i co ???? Odpowiedź była prosta do której ja z czasem się przyzwyczaiłam i ja zaakceptowałam. "Taka jest pani uroda" , "jest pani delikatna i ma Pani do tego tendencje" , " długie okresy -tak zgadza się choruje pani na niedoczynnosc tarczycy" . A ja jak to człowiek nauczyłam się to tolerować, dbać o siebie i z tym żyć. Aż do momentu tej pamiętnej wizyty. Opisałam swój przypadek i zaraz po wywiadzie Pani doktor skupiła się na odszukaniu blizny po cc. Myślicie że się tego spodziewałam - otóż nie . Chciałam zajść w ciąże ale przed tym postanowiłam się przebadać i dzięki Temu dowiedziałam się o NICHE. Niche jest to rozejście się blizny po cesarskim cięciu. Mogą być objawy a nie musi być ich wcale u mnie było plamienie i infekcje a to rozejście wpływa właśnie na takie rzeczy. 

Czy mogę zajść w ciąże?

I w tym momencie moje pytanie było jedno " czy mogę zajść w ciąże " ??? Moja Pani doktor była szczera. O tym objawów jest bardzo mało informacji w polskich publikacjach. Lekarze nie do końca wiedzą co z tym robić . Są różne opinie lekarskie :
- zajść w ciąże i obserwować ( a przy tym mieć dużo szczęścia ) funkcjonujemy normalnie, cc planowana przed rozwiązaniem i nie doprowadzamy do skurczy bo mamcia może pęknąć
- nie wolno zachodzić w ciąże bo macica nie wytrzyma i jest ryzyko zagnieżdżenia się zarodka w bliźnie co poprowadzi do usunięcia ciąży
- otworzyć brzuch na nowo, wyciągnąć macice, zszyć i obserwować ale dwa lata nie można zajść w ciąże po (oczywiście ma to plusy i minusy a więcej minusów mogą cię otworzyć i zszyć na nowo gdyż zabraknie miejsca na dole macicy, mogą ci uszkodzić pęcherz i dwa tygodnie chodzimy z cewnikiem aż się zrośnie , blizna po zszyciu może znowu się rozejść wiec wrócimy do punktu wyjścia i wiele innych)
-kolejne wyjście to operacja laparoskopowo i tu znowu są widełki zależy od przypadku i lekarza jedni się podejmują laparoskopii inni odradzają i twierdzą że trudno jest tą bliznę znaleść wiec znowu zależy to od lekarza i jego punktu widzenia .

Moja pani doktor jest położnikiem wiec zaczęłam szukać lekarza ginekologa chirurga żeby on spojrzał na to swoim okiem. Do jednego poszłam z polecenia pani doktor a drugiego znalazłam przez znajomomą. Pierwsza była to pani doktor bardzo konkretna i szczera powiedziała za i przeciw, zabroniła zachodzić w ciąże mówiąc że muszę zrobić operacje otwarcia brzucha i zszycia na nowo a zajście w ciąże jest dużym ryzykiem bo dziecka nie zdążą mi wyjąć tylko znajdą je w jelitach. Dość drastyczna ale szczera. Za To drugi Pan doktor uczył się w Stanach Zjednoczonych i tam mają do tego zupełnie inne podejście. Ten pan doktor zaproponował mi badanie histeroskopia by oceniać tą macice i wtedy podjąć decyzje co dalej czy operować i zostawić. W Stanch takie rozjeścia się zostawia i nic sie z tym nie robi. Kobiety zachodzą w ciąże, która jest nadzorowana ale mogą w ciąży normalnie funkcjonować. Cesarka oczywiście zaplanowana jest odpowiednio wcześniej by nie doprowadzić do skurczy bo to one mogą doprowadzić do pęknięcia macicy.

Powiem tak problem Niche jest teraz taką "modą" w świecie ginekologii. Każdy mało wie dlatego testujemy różne rozwiązania na pacjentach taka jest prawda. W Polsce jest tez taka moda pchania ludzi na operacje. Jak coś się dzieje wycinamy, poprawiamy i zszywamy na nowo. Każda operacja niesie z sobą duże ryzyko, każda operacja to obciążenie organizmu dla każdego człowieka uciekajmy od tego jak możemy i podejmujmy się tego w ostateczności.

Kolejne artykuły niebawem wszystkie mamy zapraszam do lajkowania i obserwowania bloga oraz opisywanie swoich historii ;)